Orthomoleculaire geneeskunde is gebaseerd op wetenschappelijk onderzoek en werd in 1968 geïntroduceerd door Prof. Linus Pauling, die als enige twee Nobelprijzen gewonnen heeft (chemie en vrede). Het woord ‘orthomoleculair’ is gevormd uit het Griekse woord orthos wat goed of juist betekend en moleculen, de bouwstenen van ons lichaam. Met andere woorden de orthomoleculaire geneeskunde streeft ernaar de cellen van het lichaam te voorzien van de juiste natuurlijke stoffen in een zo goed mogelijk opneembare vorm en in een optimale hoeveelheid. Deze natuurlijke stoffen, zoals vitaminen, mineralen, spoorelementen, aminozuren, enzymen en andere noodzakelijke voedingsstoffen zijn allemaal lichaamseigen stoffen die door het lichaam worden gebruikt om biologische processen te reguleren, zodat het lichaam optimaal kan functioneren.

Bij orthomoleculaire geneeskunde wordt gezocht naar de oorzaak van een gezondheidsklacht of ziekte. Er wordt uitgezocht welke lichaamsprocessen niet goed verlopen en welke stoffen daarbij betrokken zijn. Een orthomoleculair therapeut zal in eerste instantie aandacht geven aan de voeding. Helaas is gezonde voeding alléén vaak niet toereikend. Door o.a. intensieve landbouw, het gebruik van bestrijdingsmiddelen, hormonen, antibiotica en industriële bewerkingen en toevoegingen bevat onze voeding veel minder vitaminen en mineralen dan bijv. twintig jaar geleden. Bovendien belasten o.a. stress en gebrek aan schone lucht de ontgifting, waardoor er juist een grotere behoefte aan voedingsstoffen is ontstaan. Daarom bestaat een orthomoleculair advies naast een voedingsadvies vaak ook uit een aanvullend advies voor supplementen om zodoende eventuele tekorten aan bepaalde stoffen in het lichaam weer aan te vullen. Op deze manier wordt getracht de gezondheid te bevorderen en ziekteprocessen te herstellen.

Orthomoleculaire geneeskunde kan ook preventief worden ingezet. Bijvoorbeeld bij het verhogen van het energiepeil, het vertragen van het verouderingsproces (anti-aging), het verhogen van de weerstand of om de kans op het ontstaan van ziekten te verminderen.

De orthomoleculaire geneeskunde geniet steeds meer belangstelling. Dit komt doordat er de laatste jaren steeds meer wetenschappelijk bewijs komt voor deze vorm van geneeskunde. Steeds meer wetenschappelijke disciplines erkennen dat voeding en voedingsstoffen een sleutelrol spelen bij het behoud van onze gezondheid en de behandeling van ziektebeelden.